Zapraszamy do biblioteki na wystawę prac uczniów Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Ostrówku, wykonanych pod czujnym okiem pani Justyny Śliwy. Prezentowane prace bazują na umiejętnościach wypracowanych przez wielu nauczycieli tej szkoły na wszystkich poziomach edukacyjnych. Mają charakter nowatorski. Łączą i naśladują różne techniki zdobnicze i rękodzielnicze i nadają im – tym technikom - nową jakość. Przyciągają uwagę swoją oryginalnością, estetyką i wyrazem artystycznym. Mogą być inspiracją dla innych. Zawarte w nich pomysły można wykorzystać na zajęciach plastycznych w szkole masowej, w świetlicy szkolnej, na warsztatach terapii zajęciowej, w arteterapii itp. Może je również wykonać każdy z nas w domu.
Tkactwo na ramie – na specjalnie przygotowanych ramach uczniowie przygotowują osnowę z bawełnianego sznurka. Aby wzbogacić wyraz artystyczny tworzonego dzieła, na sznurek tworzący osnowę, nawlekają korale. Następnie wplatają nici wątku, najczęściej włóczkę. Splot wzbogacają dekoracjami z wełny czesankowej. Zestawiają prace w jedną wielkogabarytową kompozycję i nadają jej spójny kolorystyczny wyraz. Wprowadzają dodatkowe ozdoby: wstążeczki, guziki, motywy szydełkowe itp., aby spotęgować wyraz artystyczny ręcznie wykonanej pracy.
Aplikacje - uczniowie odrysowują i wycinają zaplanowane formy z tkanin. Kleją je ze sobą za pomocą kleju introligatorskiego w barwne aplikacje i tworzą różne motywy – roślinne, zwierzęce czy geometryczne. Zestawiają wykonane aplikacje w bloki kompozycyjne i tworzą pracę wielkogabarytową – makatkę. Całość uzupełniają satynowymi taśmami.
Patchworkowe inspiracje – najtrudniejsza z prezentowanych technik. Opiera się na znanej metodzie szycia – patchworku – w której odpowiednio pocięte i zestawione ze sobą kawałki materiału tworzą nowy geometryczny wzór. Uczniowie wykonując pracę tą techniką nie szyli, tylko kleili przygotowane patchworkowe moduły. Nauczyli się korzystać z okrągłego noża i specjalnej – przeznaczonej do tego celu – maty. Musieli wykazać się ogromną precyzją w pracy, bo każda pomyłka w kompozycji blokowej zakłóciłaby właściwy odbiór całości – geometryczne wzory powtarzają się w określonym rytmie.
W prezentowanych pracach wykorzystana jest kompozycja blokowa, która wzmacnia atrakcyjność przekazu i potęguje wyraz artystyczny dzieł. Taka prezentacja ma również istotną rolę wychowawczą. W takiej kompozycji mogą znaleźć się prace wszystkich uczniów, te bardziej i mniej udane.
Podczas realizacji niektórych prac, np. tych z tkanin, uczniowie - jak w warsztacie pracy – dzielili się czynnościami; jeden prasował, drugi wycinał, trzeci nakładał klej na tkaninę, czwarty sklejał, piąty zaprasowywał. Świadczy to o tym, że każdy z nich potrafił przyjąć - zgodnie z posiadanymi możliwościami - określoną rolę w realizowanym projekcie i dobrze wywiązać się z podjętego zadania.
